Bulla

Quid tibi vana suos offert mea bulla tumores?
Quid facit ad vestrum pondus inane meum?
Expectat nostros humeros toga fortior; ista
En mea bulla, lares en tua dextra mihi.

Quid tu? quae nova machina,
Quae tam fortuito globo
In vitam properas brevem?
Qualis virgineos adhuc
Cypris concutiens sinus,
Cypris jam nova, jam recens,
Et spumis media in suis,
Prompsit purpureum latus;
Conchâ de patriâ micas,
Pulchroque exsilis impetu;
Statim & millibus ebria
Ducens terga coloribus
Evolvis tumidos sinus
Sphaerâ plena volubili.
Cujus per varium latus,
Cujus per teretem globum
Iris lubrica cursitans
Centum per species vagas,
Et picti facies chori
Circum regnat, & undique
Et se Diva volatilis
Jucundo levis impetu
Et vertigine perfidâ
Lascivâ sequitur fugâ
Et pulchrè dubitat; fluit
Tam fallax toties novis,
Tot se per reduces vias,
Errorésque reciprocos
Spargit vena coloribus;
Et pompâ natat ebriâ.
Tali militiâ micans
Agmen se rude dividit;
Campis quippe volantibus,
Et campi levis aequore
Ordo insanus obambulans
Passim se fugit, & fugat;
Passim perdit, & invenit.
Pulchrum spargitur hîc Chaos.
Hîc viva, hîc vaga flumina
Ripâ non propriâ meant,
Sed miscent socias vias,
Communique sub alveo
Stipant delicias suas.
Quarum proximitas vaga
Tam discrimine lubrico,
Tam subtilibus arguit
Juncturam tenuem notis,
Pompa ut florida nullibi
Sinceras habeat vias;
Nec vultu niteat suo.
Sed dulcis cumulus novos
Miscens purpereus sinus
Flagrant divitiis suis,
Privatum renuens jubar.
Floris diluvio vagi,
Floris Sydere publico
Latè ver subit aureum,
Atque effunditur in suae
Vires undique copiae.
Nempe omnis quia cernitur,
Nullus cernitur hîc color,
Et vicinia contumax
Allidit species vagas.
Illîc contiguis aquis
Marcent pallidulae faces.
Undae hîc vena tenellulae,
Flammis ebria proximis
Discit purpureas vias,
Et rubro salit alveo.
Ostri sanguineum jubar
Lambunt lactea flumina;
Suasu caerulei maris
Mansuescit seges aurea;
Et lucis faciles genae
Vanas ad nebulas stupent;
Subque uvis rubicundulis
Flagrant sobria lilia.
Vicinis adeo rosis
Vicinae invigilant nives,
Ut sint & nivae roseae,
Ut sint & roseae nives;
Accenduntque roseae nives,
Exstinguuntque nives rosas.
Illîc cum viridi rubet,
Hîc & cum rutilo viret
Lascivi facies chori.
Et quicquid rota lubrica
Caudae stelligerae notat,
Pulchrum pergit in ambitum.
Hîc caeli implicitus labor,
Orbes orbibus obvii;
Hîc grex velleris aurei,
Grex pellucidus aetheris;
Qui noctis nigra pascua
Puris morsibus atterit;
Hîc quicquid nitidum et vagum
Caeli vibrat arenula
Dulci pingitur in joco.
Hîc mundus tener impedit
Sese amplexibus in suis;
Succinctique sinu globi
Errat per proprium decus.
Hîc nictant subitae faces,
Et ludunt tremulum diem.
Mox se surripiunt sui &
Quaerunt tecta supercili;
Atque abdunt petulans jubar,
Subsiduntque proterviter.
Atque haec omnia quam brevis
Sunt mendacia machinae!
Currunt scilicèt omnia
Sphaerâ, non vitreâ quidem,
(Ut quondam siculus globus)
Sed vitro nitidâ magis,
Sed vitro fragili magis,
Et vitro vitreâ magis.

Sum venti ingenium breve,
Flos sum, scilicet, aëris,
Sidus scilicet aequoris;
Naturae jocus aureus,
Naturae vaga fabula,
Naturae breve somnium.
Nugarum decus & dolor;
Dulcis, doctaque vanitas.
Aurae filia perfidae;
Et risus facilis parens.
Tantum gutta superbior,
Fortunatius & lutum.
Sum fluxae pretium spei;
Una ex Hesperidum insulis.
Formae pyxis, amantium
Clare caecus ocellulus;
Vanae & cor leve gloriae.
Sum caecae speculum Deae.
Sum Fortunae ego tessera,
Quam dat militibus suis;
Sum Fortunae ego symbolum,
Quo sancit fragilem fidem
Cum mortalibus Ebriis
Obsignatque tabellulas.
Sum blandum, petulans, vagum,
Pulchrum, purpureum, et decens,
Comptum, floridulum, et recens,
Distinctum nivibus, rosis,
Undis, ignibus, aëre,
Pictum, gemmeum, & aureum,
O sum, (scilicet, O nihil.)

Si piget, et longam traxisse in taedia pompam
Vivax, & nimiùm Bulla videtur anus;
Tolle tuos oculos, pensum leve defluet, illam
Parca metet facili non operosa manu.
Vixit adhuc. Cur vixit? adhuc tu nempe legebas;
Nempe fuit tempus tum potuisse mori.

Richard Crashaw